در سال‌های اخیر رشد بیکاری و بروز پدیده‌ای به نام رشد بدون اشتغال در بسیاری از کشورها یک مشکل اساسی بوده است، هرچند که ریشه ایجاد آن در هر کشوری می‌تواند متفاوت باشد، بررسی آمارهای اقتصادی ایران نشان می‌دهد تغییرات اشتغال از دهه 1380 تا سال 1395 در اغلب سال‌ها هم‌سو با رشد اقتصادی نبوده است. از این‌رو در این پژوهش به بررسی این فرضیه پرداخته شده است که آیا رابطه رشد اقتصادی و اشتغال در اقتصاد ایران رو به کاهش است؛ به عبارت دیگر آیا می‌توان ادعا کرد که اقتصاد ایران از مشکل رشدهای اقتصادی ناتوان در ایجاد اشتغال رنج می‌برد. برای این بررسی با استفاده از مدل تغییرات زمانی در قالب الگوی فضا-حالت و تصریح رابطه اشتغال با کمک متغیرهای توضیحی رشد اقتصادی، جمعیت فعال، دستمزد واقعی، درآمد نفتی و تورم، طی سال‌های 1395-1357 به بررسی پدیده رشد بدون اشتغال پرداخته شد. طی تخمین الگو میزان و جهت اثرگذاری متغیرهای توضیحی بر اشتغال و همچنین ضریب اثرگذاری رشد اقتصادی بر اشتغال برآورد شده است. نتایج حاکی از آن است که رابطه رشد اقتصادی و اشتغال طی دوره مورد بررسی ثابت نبوده و در دهه 1390 رابطه این دو متغیر منفی شده است.
باقری پرمهر, شعله, رحمانی, زهرا. (1400). بررسی پدیده رشد بدون اشتغال در اقتصاد ایران با استفاده از الگوی تغییرات زمانی. پژوهش های برنامه و توسعه, 2(2), 105-130. doi: 10.22034/pbr.2021.138465
MLA
شعله باقری پرمهر; زهرا رحمانی. "بررسی پدیده رشد بدون اشتغال در اقتصاد ایران با استفاده از الگوی تغییرات زمانی". پژوهش های برنامه و توسعه, 2, 2, 1400, 105-130. doi: 10.22034/pbr.2021.138465
HARVARD
باقری پرمهر, شعله, رحمانی, زهرا. (1400). 'بررسی پدیده رشد بدون اشتغال در اقتصاد ایران با استفاده از الگوی تغییرات زمانی', پژوهش های برنامه و توسعه, 2(2), pp. 105-130. doi: 10.22034/pbr.2021.138465
VANCOUVER
باقری پرمهر, شعله, رحمانی, زهرا. بررسی پدیده رشد بدون اشتغال در اقتصاد ایران با استفاده از الگوی تغییرات زمانی. پژوهش های برنامه و توسعه, 1400; 2(2): 105-130. doi: 10.22034/pbr.2021.138465
)